Chicken curry, raamplaats en Albert

Gisteren was een rustige dag. Vandaag trouwens ook, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.

Dus gisteren..

Het gebruikelijke ritueel van de wekker tien keer te laten snoozen hebben we aangehouden. Tenslotte was het de dag voordien pas drie uur toen we in bed lagen. Ontbijt overgeslagen en rechtstreeks uitgechecked en met onze volledige bagage richting de luchthaven van Singapore gewandeld. Met hulp van de metro.

Op de luchthaven hebben we uitgebreid genoten van een fout gekozen maaltijd. Althans ik was de dupe. Mijn ervaring uit Bali had mij geleerd dat een chicken curry een heerlijke kom met noodles, kip en pikante curry is. In Singapore krijg je iets anders. Twee kippenbouten gedrenkt in een bruine pikante substantie, zonder garnituur of rijst. Pech.

Tevens ook uitgelachen geweest aan de balie toen ik betaalde. De kassierster stond naast haar baas toen ze met mij afrekende. En allicht wou ze gewoon de protocollen volgen die ze moet zeggen, omdat haar baas naast haar stond. Ze vroeg me of ik een membership had van een chiangi. Een kaart die enkel door singapoorse bewoners kan gebruikt worden. Haar baas schoot in de lach, wees naar mij, keek bedenkelijk en schoot weer in de lach. De rest gebeurde in het chinees, of singapoors (als dat een taal is), en kon ik dus niet meer volgen.

Na aldus het spannendste moment van de dag meegemaakt te hebben, gewacht op onze vlucht richting Borneo Kota Kinabalu. Nog vlug via de iPad een film gedownload zodat we deze op de vlucht konden zien en toen in het vliegtuig gestapt. Onze plaatsen waren op voorhand vastgelegd, plus een broodje en een drankje die besteld waren tijdens het boeken van de vlucht. Echter zat er een vrouw op onze stoel 6A. Omdat we beide geen drama van de situatie wilden maken, zijn we gewoon netjes aangeschoven op plaats 6B en 6C. Halverwege de vlucht kregen we dan ons eten aangeboden. Zo bleek dat de vrouw die eigenlijk op stoel 6C moest zitten ook eten had besteld. Wat gebeurde er, zij kreeg een broodje, en ik, zittende op stoel 6C kreeg een warme maaltijd, een broodje en twee flesjes water. Bij mezelf dacht ik karma. Daar de vrouw geen moeite deed om haar mond open te trekken, heerlijk genoten van haar warme maaltijd. Ze wist verrekt te goed dat ze geen raamplaats had, dus durfde ze allicht ook niets te zeggen van haar eten.

Na een gevulde maag en een goede landing van Albert (dat was de naam van de piloot), liepen we de luchthaven van Kota kinabalu binnen. Weer een stempeltje erbij en met een korte taxirit in ons hotel aangekomen.

De volgende dag, vandaag al schrijvende dus, genoten van een zeer lekker zoet ontbijt. Wafels met chocolade, broodjes, worstjes, cakejes, koffie, fruitsap, watermeloen. Een hele mengeling.

Daarna een shuttle genomen naar het centrum om handschoenen, een muts en een lange broek te kopen. See what now? Ondanks de 33 graden momenteel, zal de top van de berg maar min 5 bedragen. Hier waren we nog niet helemaal op voorzien. Nu dus wel. Taxi terug naar het hotel, want in het centrum zelf is niet zoveel te beleven en we willen er een rustige dag van maken. Vanuit het hotel gewandeld naar het strand. Heen en terug een goede 10km. Dus de eerste opwarming is gemaakt voor de klim. Prachtig strand. Vooral te maken met dat er geen 1 toerist te bespeuren was. Maar letterlijk geen één. Enkel twee mannen die krabben aan het vangen waren in de zee. Die kun je moeilijk als toerist bestempelen.

Savonds chinees gegeten als een koning voor een pover bedragje van negen euro per persoon. Onze spullen nadien ingepakt. De rugzakken klimklaar gemaakt. Nu nog wat whatsappen en een verhaaltje schrijven voor het slapen gaan (die inmiddels bijna af is). Deze keer mogen we morgenvroeg niet snoozen, want we worden om 6u30 stipt opgehaald!