Doktersbezoek en de apen watertempel

Wajan, de zoon van de eigenaar bracht mij voor 10.000 naar de kliniek. Daar aan gekomen eerst een boek moeten invullen om mij in te schrijven. Daarna werd ik naar een verpleegzaaltje gebracht waar er een zuster en twee dokters met mij aan de slag gingen. Hannes en Karolien moesten buiten blijven wachten, kijken werd absoluut niet geapprecieerd door de doctoren. Mijn voet werd stevig ontsmet en schoongemaakt. Na een korte behandeling een waslijst aan medicatie gekregen, waarna ik de som van 890.000 mocht betalen voor de gehele ingreep.

Met mijn voet goed ingetaped gingen we nu iets zoeken om te ontbijten. Een klein bakkerijtje trok onze aandacht. Binnen kregen we de keuze tussen allerlei goed uitziende koffiekoeken, donuts, taartjes, enzovoort. In combinatie met een koude ijsthee vol stukje meloen en ananas was het weer eens genieten op een zondagmiddag.

Ondertussen had Hannes een tweede motorbike gehuurd en konden we vertrekken naar het gedeelte van de stad waar er apen waren en een watertempel. Motorrijden ging gelukkig zonder problemen! Ik moest echter wel in beweging blijven met mijn voet, want eenmaal ik voor lange tijd stil zat, was het een zeer pijnlijke ervaring om te kunnen steunen op mijn rechtervoet nadien.

De watertempel was in zicht. We parkeerden onze motoren op de voorziene plaats en kochten een ticket. Want ja, het was wel een toeristisch stukje jammer genoeg. Apen genoeg, helaas minder brutaal dan we gehoopt hadden, maar wel leuk om eens van dichtbij te zien. Mooie natuur, paadjes en aapjes zorgden voor toch enkele leuke plaatjes.

Van daaruit wilden we door rijden naar de rijstvelden. De lucht werd echter grijs en onze poncho's lagen nog in onze bungalowtempel. Dus toch maar eventjes terug gereden. Want het was nodig! Vertrokken richting de rijstvelden, begon het te gieten. Gieten hier, is niks in vergelijking met een stortbui in België. Straten stonden blank binnen een minuut. De zijstraatjes die omhoog liepen waren omgetoverd in kleine riviertjes die water aanvoerde naar de hoofdweg waar wij op reden. Onze banden verdwenen op sommige plaatsen meer dan de helft in het water. De motor pruttelde, maar bleef stand houden tegen de woelige modderstromingen die hij moest doorstaan. Het verkeer liep op sommige punten volledig vast, waardoor we dan ook maar besloten om even beschutting te zoeken en iets te gaan drinken. Een pintje en chickenwings lieten de regen even vergeten. En toen het op was brak de zon weer een beetje door.

We zette onze reis verder richting de rivier, en later ook richting kippen gevechten tot de dood en een koffieplantage waar we koffie dronken gemaakt van poep van de wezels om dan te eindigen met mijn voeten omhoog. Een warmmakertje om het volgende verhaal zeker te lezen!