First morning
Door: Rick van Oort
Blijf op de hoogte en volg Rick
01 Januari 2014 | Indonesië, Karangasem
Wauw...is het eerste wat er door me heenging toen ik het eerste daglicht zag in Bali. Helaas wat mistig en bewolkt, gezien het regenseizoen. Maar wakker worden met uitzicht op zee voor je, en een jungle naast je, dat valt niet te omschrijven. Van zodra internet het toelaat zal ik ook eens een foto proberen toe te voegen.
Na een heerlijke douche, richting de bungalow van Hannes en Karolien gewandeld, daar zou ik kennis maken met de lekkerste bananenpannenkoek ooit uit mijn leven. Het ontbijt werd namelijk voorzien door de eigenaar. Eerst kregen we alle drie een pannenkoek, zo heerlijk, zo lekker, zo onbeschrijfelijk met daaraan toegevoegd een paradijselijk bord vol fruit. Meloen, ananas, mango en al dan niet eetbare bloemen. Om daarna af te sluiten met een boterham gedrenkt in ei.
Even later onze rugzakken gemaakt en richting de brommers gewandeld die we met hulp van de eigenaar op de kop hadden getikt voor een prijsje van 4 dollar of 40.000. Rupia's per persoon. Voor degene die zich afvragen wat de benzine kost, dat komt op een gemiddelde van 0,70 dollar per liter. Dus een kleine halve euro.
De eerste twintig kilometer zat ik achterop bij Hannes, om toch nog ff te kunnen wennen aan de omgeving en de cultuurschok van het verkeer. En daarna het stuur zelf in handen genomen en zonder te vallen de dag doorgekomen.
De omgeving was prachtig! Groen, bergen, jungle, dorpjes, apen, honden, watervallen, rijstvelden, allemaal dingen die we tegenkwamen terwijl we al kronkelend de weg volgde door het landschap. Enkel foto's en de opgenomen filmpjes kunnen beschrijven wat we zagen, en dan nog eigenlijk niet helemaal.
Het verkeer was ook niet langer wildvreemd. Ondanks we wel nog altijd werden aanzien als toeristen en wuivende handgebaren van kinderen moesten beantwoorden, zag je dat niet meer aan onze rijstijl. Lekker gas geven, inhalen en vooral doen waar je zin in hebt, werd al snel een gewoonte. (Met her en der nog een stroebeling, zoals het u-turnen in een drukke straat of het rechtdoor rijden, terwijl Hannes en Karolien naar rechts waren gegaan, maar jezelf in de stroom van scooters zat die rechtdoor reden...op zijn minst lastig..)
Na twee uur rond te rijden de eerste tropische regenbui. Na het aantrekken van de gekende lokale regenjassen onze route verder gezet. Nog steeds in korte broek en t-shirt, want koud was het zeker niet.
Bij de watertempel mijn eerste Balische middaglunch gegeten. Een lekkere pikante kippensoep. Op de laatste locatie nog eventj
Na een heerlijke douche, richting de bungalow van Hannes en Karolien gewandeld, daar zou ik kennis maken met de lekkerste bananenpannenkoek ooit uit mijn leven. Het ontbijt werd namelijk voorzien door de eigenaar. Eerst kregen we alle drie een pannenkoek, zo heerlijk, zo lekker, zo onbeschrijfelijk met daaraan toegevoegd een paradijselijk bord vol fruit. Meloen, ananas, mango en al dan niet eetbare bloemen. Om daarna af te sluiten met een boterham gedrenkt in ei.
Even later onze rugzakken gemaakt en richting de brommers gewandeld die we met hulp van de eigenaar op de kop hadden getikt voor een prijsje van 4 dollar of 40.000. Rupia's per persoon. Voor degene die zich afvragen wat de benzine kost, dat komt op een gemiddelde van 0,70 dollar per liter. Dus een kleine halve euro.
De eerste twintig kilometer zat ik achterop bij Hannes, om toch nog ff te kunnen wennen aan de omgeving en de cultuurschok van het verkeer. En daarna het stuur zelf in handen genomen en zonder te vallen de dag doorgekomen.
De omgeving was prachtig! Groen, bergen, jungle, dorpjes, apen, honden, watervallen, rijstvelden, allemaal dingen die we tegenkwamen terwijl we al kronkelend de weg volgde door het landschap. Enkel foto's en de opgenomen filmpjes kunnen beschrijven wat we zagen, en dan nog eigenlijk niet helemaal.
Het verkeer was ook niet langer wildvreemd. Ondanks we wel nog altijd werden aanzien als toeristen en wuivende handgebaren van kinderen moesten beantwoorden, zag je dat niet meer aan onze rijstijl. Lekker gas geven, inhalen en vooral doen waar je zin in hebt, werd al snel een gewoonte. (Met her en der nog een stroebeling, zoals het u-turnen in een drukke straat of het rechtdoor rijden, terwijl Hannes en Karolien naar rechts waren gegaan, maar jezelf in de stroom van scooters zat die rechtdoor reden...op zijn minst lastig..)
Na twee uur rond te rijden de eerste tropische regenbui. Na het aantrekken van de gekende lokale regenjassen onze route verder gezet. Nog steeds in korte broek en t-shirt, want koud was het zeker niet.
Bij de watertempel mijn eerste Balische middaglunch gegeten. Een lekkere pikante kippensoep. Op de laatste locatie nog eventj
-
02 Januari 2014 - 00:58
Jeanne Arduwie:
heel leuk om te lezen Rick en zo je belevenissen te volgen. Zo te lezen geniet je met volle teugen van alles, da's goed om te horen. Heel veel plezier, enne....wees voorzichtig (ja zo zijn oude tantes nou eenmaal). X -
02 Januari 2014 - 10:52
Anne En Mama:
Hoi lieffie,
Samen met Anne genoten van het verhaal.Heb het gevoel ,dat als ik lees,dat ik ook op de scooter zit.
De gekko naast je bed,ik herken het,alleen daar zullen ze veel groter zijn.
Nou op de gilieilanden zal het ook wel prachtig zijn.Daar kun je prachtig duiken schijnt,alleen daar zitten ook haaien.
Maar jij en onder water zal geen optie zijn,denk ik.
Je zult wel iets anders bedenken.
Nou geniet maar van je volgende avontuur.
Wij genieten van het lezen dan.
Dikke kus,love you
Anne en mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
